22 Kasım 2017 Çarşamba

Yağmur,Öneriler ve Planlar ☕


Hafta ortasından bildiriyorum: modum da hava da yer yer yağışlı.



Şehir en sevdiğim haline sonunda büründü.Parklara sonbaharın elli tonu hakim,hava yağışlı ve hafif soğuk.İnsanlar atkısını,botunu,beresini giyinmiş elinde kahve yürüyor; sokaklar yaza nazaran sessiz...miss gibi.

Yazılılar bitti.Bütün sınavlarım güzel geçti,memnunum.Tek sayısal ders olan matematiğe olan ilgim artmaya başladı.Sözeller art arda gelince bayıyormuş,bunu gördüm.Hep bir ezber ezber...bazı şeyleri sırf yazılı için ezberleyip ertesi gün unutuyoruz.Gerçi hukuk okumak isteyen biri olarak bu kafayla bakmamam lazım ama.Yine bir 'gerçi' hukuk okurken istediğim alanda bir şeyler öğrendiğimden ilgimi çekiyor olacak.Matematiği sevmekten bahsedince aklıma Mean Girls'ten bir replik geliyor: ''Matematiği seviyorum çünkü her yerde aynı.''. Bence de en güzel yanı bu.Nereye giderseniz gidin üçgenin iç açıları,fonksiyon çözümü,problemler vs.aynı.Yapıyor olabilmenizin dilinizle,ırkınızla alakası yok.

Bu aralar yazamamaya başladım.Boş zamanım olduğunda bile iki kelimeyi bir araya getiremiyorum,ne oldu anlamadım.Galiba yazı yazarken her şeyi kafamda fazlasıyla şekillendiriyorum.Aynı konuşurken olduğu gibi.Bütün söyleyeceklerim aklıma bir anda hücum edince her şey allak bullak oluyor,saçmalıyorum.Sinir bozucu!

Yukarıda matematiği övüp yazamamaktan bahsetmem bir nebze dehşete düşürdü,easy boy.

Geçen Cumartesi manyaklar gibi bilgisayar başında oturdum.Yazılı haftasının gerginliğini üzerimden atmanın tek yolu buydu.Dizi olarak Stranger Things'i bitirdim.DEHŞETTİ.Dizinin konusunu nasıl anlatsam bilemedim ama içinde birçok şey var.Nostalji,bilim kurgu,macera,dram...işin en güzel kısmı ise bütün bu temanın baş rolünde çocukların olması.Bu her şeyi daha eğlenceli ve doğal kılıyor.İkinci sezon birincisinden çok daha güzeldi.Başlarda sıkılsam da sona doğru,özellikle son iki bölümde,heyecandan çıldırdım.



Diğer bir dizi de YEDİ NUMARA! Evvet o 2000'lerde çekilen Türk dizisi.Ne kadar özlemişim anlatamam.Yedi yaşımdayken tekrarlarını izlerdim on yedi oldum yine izliyorum.Üniversiteli gençlerin yaşamını,kültür çatışmasını anlatan öylesine güzel ve samimi bir dizi ki izlerken içim ısınıyor.Her gece uyumadan youtube'dan bir bölümünü izliyorum.Bir nevi yeni deşarj yöntemim.



Aynı gün bir de animemi bitirdim.Adı Inari Konkon,Koi Iroha.Fena değildi.Tanrısal şeyleri,okul hayatını ve aşkı konu alan tatlı bir anime.Sonunda gözlerim doldu,izlenebilir.

Ve Cumartesi gününü bir filmle kapattım.Indignation.Yahudi bir öğrencinin taşradan üniversiteye gelişini ve hayatına dair şeyleri anlatıyor.Oyunculukları beğensem de konunun işlenişinden hiç hoşlanmadım.Farklı yapalım derken tad kaçıran bir olay akışı yapmışlar.Filmlere zaman kaybı demeyi sevmem ama zamanımın boşa gittiğini hissetmedim değil :(

Yazılıların bitişiyle kitaplara da geri döndüm.''Yalnız Bir Avcıdır Yürek'' hala bitmedi.Sıkılmaya başladığımı itiraf etmeliyim.Yanlış söylüyor olabilirim ama galiba genel olarak Amerikan Edebiyatı olay hikayeciliğine dayanıyor.Ardı ardına olaylar anlatıyorlar ama karakterlerle ilgili duyguya çok az yer veriyorlar.Oysa ben biraz durum okumayı sevenlerdenim.Abartılmayan ayrıntıdan,betimlemeden hoşlanırım.Umarım kitap sonuna doğru güzelleşir ve beni pişman etmez.İsmine vurulmuştum oysaki.

Dil ve Anlatım performansı için ''Genç Werther'in Acıları''nı okuyacağım.Daha önce okuduğumu hissettiğim mektup tarzındaki bu kitabı çok sık duydum.Sonunda tanışacağım ya da anımsamış olacağım.Felsefe projesi için de ''Ölü Filozoflar Kahvesi''ni seçtim.Evet seçmemin tek nedeni içinde ''kahve'' sözcüğünün geçmesi,vizyonsuzluk(!) Felsefeye bu aralar fena halde merak saldım.Bu kitap da Sofie'nin Dünyası gibi felsefeye giriş kitabı olarak sayılıyormuş.İkisini de,her ne kadar ödev olsalar da,okuyacağım için heyecanlıyım.

Huh,bir çırpıda ne çok şey önermişim.Teması öneri olan bir yazıda bile bu kadar geveze olmam şimdi anlatasım tuttu.Bari yazının girişine gidip modumun da neden yağmurlu olduğundan bahsedeyim.

Tabi ki en büyük etmen endişeler endişeler endişeler.Öncelikle çalışma düzenine bir anda adapte olamadım ve şu aralar zerre kalem tutasım gelmiyor.Okul desen baydı.Gelecek seneyi düşünüp şuan oturmamın aşırı yanlış olduğu düşüncesi moral bozdu bla bla bla.Bu bir örnek olmakla birlikte içsel şeyler de yaşadım.Üstü kapalı anlatabilirim ama öyle de bir anlamı olmuyor.İçsel meseleler işte,kuruntular falan; anlarsınız.

Az önce bana çok iyi gelen,her zaman aşırı motive eden Jenny Mustard adlı kadının ve sevgilisinin videosunu izledim.Onlara bağımlıyım desem yeridir.Hayata bakış açıları beni çalışmaya motive ediyor.İki senedir falan takip ediyorum ve fena halde seviyorum...Her neyse işte ''Dünyada En Yaşanabilir 10 Kent'' diye bir listeyi yorumlamışlar.Yorumları falan okudum herkes heyecanlı bir şekilde şehrini anlatmış falan.Trajikomik bir gerçek gördüm.Şehirlerin kötü yanlarından bahsederken çoğunlukla havasından yakınmışlar.Vah vah.Bizim ülkede de herkes canının derdinde.Kendini kurtarma peşinde.Ne acı.Aynı dünyalarda bambaşka ambiyanslarda yaşıyoruz.Hayallerimi gerçekleştirip istediğim ülkeleri gezmek belki de birinde yaşamayı çok istiyorum.Sonuçta doğduğumuz yerle sınırlı kalmak istemiyor oluşumuz şartlar sağlandığı müddetçe en doğal hakkımız.

Ben yine okul münazarasına katıldım bu arada.Geçen seneki takımı koruduk.Bu sefer biraz daha öz güvenliyiz ve tekrar adaletsiz olmayacağını umuyoruz...

Bir diğer plan ise kendime güzel bir çalışma çizelgesi yapıp ygs-lys (sınav sisteminin adı benim için hep bu olacak) çalışmaya devam etmek.Evet,öğretmenin hazırladığına biraz ara vermek istedim çünkü beni biraz geriyordu...

Her şeyin düzgünce ilerlemesini çoook istiyorum.Keşke sadece çook istemekle her şey gerçekleşebilse.Dünyanın en mutlusu olurdum o zaman.Şimdi bana düşen bir de çoook mücadele etmek.Pof.

çav.

11 Kasım 2017 Cumartesi

Film,Klasik Müzik,Rüya ve Yaşananlar ☕


Yazamıyorum bu aralar.Hem vakit yok hem de cümleleri toparlayabilecek aklım.Perşembe gecesi bir gaza gelip yazı yazmaya başladım.Bir saat uğraştım ardından defalarca okudum, neyse sabaha yayınlarım dedim.Sonra taa Cuma akşamı okuldan geldim ve yine okudum okudum durdum.Sonuç olarak beğenemedim,saçmalamışım.Sildim.


Tatlı bir gün w-bizimkilerle xo

Huh.Bugün Cumartesi ve nispeten sevdiğim bir gün.İlhamım ve yazabilecek gücüm var.Dershaneden yeni geldim.Kahvesini istemeden fazla eklediğim kahvemi içiyorum.Acı kahve tadımı kaçırıyor.Çok şekerli de olmasın ama...orta kıvam olsun işte.Bakın şimdi bunu hayata bağlarsam orta kıvam kahve diye bir şey yok diyebilirim.Dramatik olarak böyle.Ya her şey acı,ya da şekerli...bir şekilde içerken tadınızı kaçırıyor.En iyisi üşengeç olmayıp tadı eşitlemek için bir şeyler yapmalıyız...oh edebiyat da yaptım :')

İlk yazılı haftam bitti.Pek zor dersler yoktu.Yine de fena halde yoruldum.Hepsinden güzel sonuçlar bekliyorum.Asıl benim için önemli olanlar haftaya.Matematik ve Edebiyat.Edebiyatı çok seviyorum.Matematikle biraz sorunlarım olmaya başladı.Kolay konular var aslında ama tek bir işlem hatası yaptığınızda sonucu yanlış çıkartacak türden konular var.Bu benim gibi hızlı çözmeye çalışıp bolca dikkatsizlik yapan biri için atlatılması gereken bir şey...derken sayısalcı abim geldi! Özlemişimmm.IT adlı korku filmini izleyeceğiz belki bir ara da Testereye gideceğiz.Bahsettiğim üzere beraber film izlemeye bayılırız,özellikle korku.Heyecanlıyım bu gece IT'i izleyeceğim.Beraber izleyeceğiz diye sabrettik yoksa ikimiz de 50 kere izlemiştik.

Filmlerden bahsetmişken Salı günü tv'den Maymunlar Cehennemin son filmini izledik.Evi sinemaya yeğlerim.Çok beklediğim ya da çevremdekilerin istediği bir film olmadığı sürece sinemada izlemekten hoşlanmıyorum.İnsanların sinemada konuşmaları,geç gelenler,hışırtı sesleri vs. sinir ediyor.Her neyse.Bilim kurgu pek sevmeyen biri olmama rağmen bu filmi çok sevdim.Animasyonlar o kadar başarılı ki gerçek hayata döndüğünüzde maymunlara filmdeki gözle bakmaya başlıyorsunuz.Hayvanlara olan sevgimi arttıran insanlıktan tekrar utanmama neden olan bir film oldu.Her şeyi mahvedip sonra cezalarını masum hayvanlara hatta bitkilere çektiriyoruz.Halbuki hayvanlar insanların çoğundan daha güzel kalpli.Bu sabah gördüm bir örneğini.Durakta beklerken kedi toprağa yatmış debeleniyordu.İçimden sevesim geldi ama alerjim olduğu için yanaşamadım.Kadının biri geldi biraz durduktan sonra markete gidip kediye yiyecek bir şeyler aldı.Nasıl sevindi görmeniz lazım.Heyecandan poşettekilere odaklanamadı manyak :'D Güzel düşünceli bir insan ve masum bir hayvanın bu anlarını izlemek içimi ısıttı.Keşke sevseydim,ben de bir şeyler yapabilirdim hissiyle gelen otobüse atladım.Umarım o tatlı kediyi bir daha görürüm!

Şua an spotify'da şarkı dinlerken aklıma size de bir şeyler önermek geldi.Çok güzel bir klasik müzik keşfettim.Ders çalışırken klasik müzik ya da opera dinlemeye bayılıyorum.Konseptim de şöyle: kahve/çay,pijama altı ve tişört,masaya yayılmış kitaplar-kalemler...Odaklanmamı ve daha motive hissetmemi sağladığına inanıyorum.Denemelisiniz.

🌼


Smetana - Moldau (Ma Vlast)

Bir taneyle olmaz! Birkaç tane önereyim mini playlist olsun.Zaten spotify'da birçok klasik müzik listesi var.Göz atarsınız.


Beethoven'ın ünlü Moonlight Sonata'sı.Çok güzel çok :')




Tomaso Albinoni - Adagio in G Minor // Bunu daha önce de önermiştim.En sevdiklerimden biridir.



Johann Sebastian Bach - Cello Suite No.1

🌼

Geçen hafta psikiyatristle konuştuğumda bana rüyaların önemiyle ilgili bir şeyler anlattı.Onunla konuştuktan sonra rüyalarıma odaklanmaya çalıştım.Normalde pek hatırlayan biri değilim,kırk yılda bir; o da kabus.(hayatımın özeti bu ya) Bu hafta Türkan Saylan'ı gördüm! Hem de bir davaya gidiyordu.Yani duruşma salonu falan görmedim ama sanki telepati ile anlaştık.Yüz güldüren bir rüya oldu.İçinde hem ilerici bir kadın hem de avukatlığa dair şeyler var.Alttan alttan güzel bir mesaj mı veriyor ne? Evet evet öyle,güzele yoruyoruum!

Aydınlanma Haftasından sonra pek farklı şeyler yaşamadım.Hatta modum bir tık düştü.Aman takmıyorum.Modunuzun ne derecede olduğuna takılmadan yaşayınca hayat daha kolay.Buna ya anlık yaşama deyin ya da başka bir şey.İnsan olduğumuzu kabul edip kendimizi rahatsız etmemeliyiz.Her modumun düştüğünde aklımın Buddha'nın aşırı sevdiğim bir lafı geliyor.''Mutlu olmanın yolları yoktur,mutluluk bir yoldur.'' Aynen öyle.

Yapmam gereken şeyler dağ kadar.İlk önce oturup sıkı bir şekilde matematik çalışmalıyım.Sonra edebiyat ve tarihe de göz atmam lazım.Saat 15:18 olmuş.Bu saatleri sevmiyorum.İnsanın ne yapacağını şaşırdığı bir saat...aman neyse laf lafı açmadan yazımı yayınlayayım.Sizle bir şeyler paylaşmayı özlemişim,tabi sizi de :')


Çav! ♥